top of page

Gmina Dołhobyczów

Wieś Liski w sierpniu 1914 roku, na fotografiach zamieszczonych w książce "Linz Hesse" opisującej historie walk 14  Pułk Piechoty (k.u k. Infanteriergts Nr. 114. Walki w poblizu Lisek były fragmentem walk określonych jako bitwa pod Komarowem (Rosjanie określają ją co prawda jak bitwa tomaszowska), choć rozegrała się głównie między 4-ą armią austro-węgierską, a 5-ą armią rosyjską to uczestniczyło w niej wiele innych jednostek nie będących na stanie tych armii. Zakończona sukcesem armii kuk, to jednak obydwie strony zapłaciły wysoką cenę. Oceniane straty: Rosjanie 26 000 zabitych i rannych
20 000 więźniów. Austro- węgrzy 40 000 zabitych i rannych. 

Kuchnia polowa 59 Pułku Piechoty Austro-Węgier (K.u.k. Infanterieregiment Nr. 59), fotografia wykonana 29 sierpnia 1914 w pobliżu miejscowości Liski ( gm.Dołhobyczów.). 59 Pułku Piechoty wchodził w skład 3 Dywizji (dowódca Joseph Roth), XIV korpusu (dowódca Arcyksiążę Józef Ferdynand).

Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Dołhobyczowie. Dołhobyczowski kościół jest wzorowany na Kościele Mariackim w Krakowie. Jedna z jego wież kościoła jest miniaturką słynnej wieży krakowskiego Kościoła Mariackiego, otoczonej mini-wieżyczkami. Interesujące są także rzygacze (zakończenia rynien) w kształcie smoczych paszczy. Został zbudowany w latach 1911-1914, zaprojektowany przez Zenona Kononowicza, ufundowany przez rodzinę Świeżawskich jako wotum wdzięczności dla Stolicy Apostolskiej za udzielenie pozwolenia na małżeństwo pomiędzy krewnymi.

Fundatorami kościoła są również Franciszek Świeżawski (właściciel pobliskich Kadłubisk), Aleksandra Wojciechowska (właścicielka dóbr Kosmowa). Stefan Świeżawski jest fundatorem stojącej przed kościołem kamiennej figury Matki Boskiej -jako wotum wdzięczności za ukaz tolerancyjny, pochodzącej z roku 1905.(info Wiki)

Myców,  fotografie zamieszczone w kwartalniku “Ochrona Zabytków” nr 1 z 1993 roku.

01.jpg

Przemarsz wojsk austro-węgierskich na trasie Mosty Wielkie - Przewodów, dnia 28 sierpnia 1914 roku. Widoczne wojska to Infanterieregiment Nr. 59 (59 Pułk Piechoty Austro-Węgier), wchodzących w skład XIV Korpusu (korpus określany także jako Grupa Arcyksięcia), oficjalnie będącego w składzie 3. Armii, jednak odesłanego do wsparcia działań 4. Armii w walkach pomiędzy Bugiem a Wieprzem. Główną rolę w XIV Korpusie odegrały Tyrolskie Pułki Strzelców Cesarskich (TJR, Tiroler Jäger-Regimenter, potocznie Kaiserjäger), które stanowiły elitarną formację piechoty monarchii habsburskiej. Cztery pułki tyrolczyków (wszystkich pułków było tylko cztery, jednak cześć batalionów zostało w Tyrolu) weszły w skład XIV Korpusu i były częścią Grupy Arcyksięcia. 1.,3. i 4. TJR znalazły się w składzie 8. Dywizji , a 2. TJR w 3. Dywizji. W okresie do dnia 11 września 1914 roku XIV Korpus toczy szereg bitew, od zwycięskich w bitwach pod Komarowem po przegrane pod Hujczem (obecnie Gicze, kr. Гійче) czy Lubyczą. 11 września XIV Korpus (następuje tego dnia wycofanie wszystkich Armii austro-węgierskich) zostaje wycofany za San. W tym krótkim okresie Korpus zostaje zdziesiątkowany, a w przypadku 2. TJR stan spada poniżej 50%.

bottom of page